Kappen met draagvlak

Geschreven door Seger de Laaf

Pieter Derks is momenteel erg succesvol met zijn nieuwe show Voor wat het waard is. Hierin kaart hij terecht aan, dat mensen het helemaal zat zijn overal over bevraagd te worden.

Je kent dat wel. Je koopt wat online en krijgt daarna drie bedelverzoeken, om even vijf minuten vrij te maken voor de klantervaring. Nu begrijp ik dat online reputatie belangrijk is, maar deze aanpak is in de huidige informatie-explosie niet meer van deze tijd.

Positieve recensies scoor je vanzelf bij excellente service en negatieve als je het stelselmatig verprutst. De algoritmes van Google doen de rest – als Google guide spreek ik uit ervaring.

Wij strooien bij de overheid echter nog kwistig met het woord draagvlak. Dat houdt vaak in dat er een open koffie belegd wordt, waarbij men weer aan de slag moet met geeltjes. Steeds minder mensen komen opdagen – niet in de laatste plaats omdat daar vrijwel nooit iets mee gebeurd. Gele plakkers worden gele hesjes. In tegenstelling tot Taiwan overigens, waar mensen gewend zijn de regie écht zelf te voeren.

Nee, als je het algemeen belang van 17 miljoen mensen dient en daar riant voor betaald wordt, moet je lef slash leiderschap tonen. Dat is waar mensen naar snakken: Ambtenaren met visie in plaats van managers met draagvlak. En als je dan linksaf slaat waar je rechts had moeten gaan is er geen man overboord – mensen vergeven leiders sneller dan je denkt.

Klantenpanels zijn dus verworden tot windowdressing voor wat een ervaren UX’er zo uit zijn mouw schudt. Want alle data is er al, alle processen zijn al eens bewandeld. Laten we ons daarom richten op de grootste problemen waarvoor we aan de lat staan, in plaats van altijd maar krampachtig iedereen tevreden te willen houden.

Hoort bij het thema