Portretten van mensen die werken aan direct duidelijke communicatie van de overheid. Ken jij iemand die hier ook bij zou moeten staan? Laat het ons weten
“Ideeën genoeg. Tips en acties op ‘direct duidelijke dinsdag’, een quiz, de straat op om inwoners te vragen naar hun mening over onze teksten, filmpjes maken. Plannen voor straks, want we staan nog aan het begin.”
“Taal? Taal is alles. Ik ben er heel de dag mee bezig in mijn werk. En dan gebruik ik het liefst gewone taal, die iedereen begrijpt. Direct Duidelijke communicatie is nodig op alle fronten.”
“Soms stuur ik een uitnodiging voor een gesprek, maar komt iemand niet opdagen. Ik help mensen met een uitkering zich te oriënteren op mogelijk werk. Niet komen is een gemiste kans.”
“Wat me op het spoor zette van direct duidelijke communicatie? De energietransitie. Want hoe krijg je mensen in beweging? Hoe breng je kennis bij die blijft hangen? Door helder en begrijpelijk te zijn.”
“Van alles heb ik in de strijd gegooid om Direct Duidelijk onder de aandacht te brengen, e-learning, schrijfcoaches, rondje langs de teams, inwoners gevraagd naar onduidelijke teksten.”
“Onze klanten willen liever niet dat we ze met ‘u’ aanspreken. En ze hebben vooral last van ambtelijke taal. Sowieso zijn het geen lezers, maar wat een leuke klanten zijn het.”
“Hoe zorg je dat iedereen het waardevol én leuk gaat vinden om helder te schrijven? Door van alles op touw te zetten: taaltrainingen en leuke acties bijvoorbeeld.”
“Geachte heer Van der Tang: zo’n briefaanhef voorspelt een serieuze afzender. Met een zwaarwegende boodschap. Dan liever ‘beste heer’, klinkt vriendelijker en uitnodigend. Precies dat willen we voor onze inwoners, in onze communicatie dicht bij hen komen.”
“Blijven schrijven zoals je altijd al deed, is natuurlijk de makkelijkste weg. Maar die wilde ik niet nemen. Soms produceerde ik zinnen met wel vijftig woorden, in alles behalve direct duidelijke taal. En teruglezend dacht ik dan zelf: dit moet anders.
